SŁÓW KILKA O ŚWIDNIKU I O NAS
Świdnik to malowniczo położona wieś w dolinie Rudawskiego Parku Krajobrazowego. Otoczona tajemniczymi Górami Ołowianymi i przepięknymi lasami, po których spacery, przejażdżki konne i rowerowe to czysta przyjemność i obcowanie z naturą.
Nasz dom powstał w roku ok. 1890. Do roku 2007. służył jako pomieszczenie gospodarcze. Zachowaliśmy przy remoncie jego poprzedni wizerunek (stare belki oraz mury). Proponując wypoczynek w naszym domostwie liczymy, że klimat pomieszczeń oraz wystrój zaspokoi Państwa wymagania i pozwoli miło spędzić wolny czas. Serdecznie zapraszamy do naszej agroturystyki, w której spędzicie Państwo niezapomniane chwile.
Anna i Tomasz Stelmach
ŚWIDNIK
Historia Miejscowości
Świdnik wchodził w obręb posiadłości klasztoru cystersów w Lubiżu. Potem należał do Alberta Baiera z Mniszkowa. Następnie wieś była związana z zamkiem Niesytno w Płoninie. Do czasu wojny 30-letniej Świdnik należał do von Zedlitzów z Płoniny. Świdnik był osadą górniczą. W 1616 roku należał do Heinricha von Reichenbacha, natomiast w 1626 roku właścicielem został D. Polsnitz. Przez cały czas Świdnik dzielił losy Płoniny, którą do 1715 roku władał Johann Friedrich Boguslaus von Dobrzeński-Doberzenitz. Od 1740 roku wszystkie dobra posiadał baron von Czetritz. W 1742 roku gwarectwo Gohlera z Miedzianki uruchomiło w rejonie Świdnika kopalnię rud ołowiu i hutę, ale wkrótce przedsiębiorstwo upadło. W 1765 roku właścicielem majątku był von Czertritz i wówczas Świdnik był bogatą posiadłością. W 1785 roku właścicielem dóbr był baron von Stillfried. W początku XIX w. nastąpił znaczny wzrost liczby ludności, spowodowany głównie przez rozwój tkactwa chałupniczego. Po jego upadku liczba ludności znowu zmalała. W 1825 roku dobra należały do kupców, braci Linkh. We wsi były 104 domy, szkoła, młyny wodne, tartak i warsztaty tkackie. Do Świdnika należał Częstocin z 6 domami. W 1840 roku właścicielem był J.C.B. Linkh z Płoniny. W połowie XIX w. zbudowano tu kościół ewangelicki, potem wieś zaczęła się wyludniać. Wieś przestali odwiedzać turyści. Dopiero po 1896 roku, jak zbudowano tu linię kolejową z Marciszowa do Świerzawy, turyści zaczęli odwiedzać Świdnik. Po 1945 roku Świdnik częściowo wyludnił się, ale korzystne położenie komunikacyjne i dobre warunki glebowo-klimatyczne spowodowały, że został wsią rolniczą. Nie ma jednak określonych perspektyw rozwojowych i od lat nie rozwija się. Likwidacja linii kolejowej utrudnia dojazdy do pracy i szkół, nie rozwija się infrastruktura. W przyszłości być może pojawił się usługi agroturystyczne, gdyż wieś posiada spore walory krajobrazowe i atrakcyjne położenie.
Położenie geograficzne
Świdnik leży na wysokościach 425-460 m n.p.m. Jest to duża wieś nad Świdną w obniżeniu między Górami Ołowianymi na zachodzie i Grzbietem Wschodnim Gór Kaczawskich na wschodzie. W XVI-XVIII wieku wydobywano tu rudy miedzi i srebra.
Zabytki
Kościół św. Mikołaja pierwotnie wzmiankowany w 1311 r., obecnie półnogotycki z XV w., przebudowany w 1624 r. i w XVIII w. Jest to budowla orientalna, jednonawowa z prostokątnym prezbiterium nakrytym sklepieniem krzyżowo żebrowym. Kościół Matki Boskiej Częstochowskiej (poewangelicki) pseudobarokowy z początku XIX w.